σουβλί (ουσ. ουδ.) σουβλί [suˈvli] Γούρδ.

Γούρδονος

σουγλί [su'ɣli] Αραβαν., Σινασσ.

Αραβανί, Σινασσός

σογλί [sοˈɣli] Μισθ., Φάρασ.

Μισθί, Φάρασα

σουγουλί [suɣu'li] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

σοχλί [sοˈxli] Αξ.

Αξός

Γεν. Εν. σοχλιού [sοˈxʎu] Αξ.

Αξός

Από το μεσν. ουσ. σουβλί, υποκορ. του σούβλα (< λατιν. subula). Ο τύπ. σουγλί ήδη μεσν. Ο τύπ. σουγουλί με ανάπτυξη [u]. Οι τύπ. σογλί και σοχλί με τροπή [u] > [o]. Ο τύπ. σοχλί με τροπή [v] > [x]. Πβ. και τουρκ. διαλεκτ. suğlu, από το οπ. ορισμένοι τύπ. πιθ. αντιδάν. (Tietze 1955: 240)

Σούβλα, οβελός ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Έζεσανε το σογλί (Zέσταναν τη σούβλα) Φάρασ.

Φάρασα

-Dawk.

Dawkins 1916

Συνών. ιλύδι

σουγγάρι ( ουσ. ουδ. ) σoυνgάρι [suŋˈgari] Ανακ., Σίλ., Τζαλ., Φάρασ. σoυνgάρ' [suŋˈgar] Ανακ., Δίλ., Μαλακ., Σίλατ., Φλογ. σϋνgιάρ' [synˈɟar] Φερτάκ. σουνgιέρ' [sunˈɟer] Αξ., Αραβαν. σoνgάρι [soŋˈgari] Σίλ. ...