ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

τσανός ( επίθ. ) σάνας [ˈsanas] Γούρδ. σανό [saˈno] Γούρδ., Μισθ., Τελμ. τσανός [tsaˈnos] Σίλ., Σινασσ., Φάρασ., Φερτάκ. τσανό [tsaˈno] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μισθ., Τελμ., Φλογ. τσαν-νός [tʃanˈno] Σίλ. τσαν-νό [tsanˈno] Σίλ. τσ̑αν-νός [tʃanˈno] Σίλ. τσ̑ανό [tʃaˈno] Αραβαν., Μισθ., Φερτάκ. τζανός [dzaˈnos] Σίλατ., Σινασσ. τζ̑ανός [dʒaˈnos] Φάρασ. ...

τσανοσύνη (ουσ. θηλ.) τσανοσύν' [tsanoˈsin] Μισθ. τσανοψ̑ύμ' [tsanoˈpʃim] Μαλακ., Φλογ. Από το ουσ. τσανός και το παραγωγ. επίθμ. -σύνη.

Τρέλα, παράνοια ό.π.τ.

τσαντά ( ουσ. ουδ. ) τσ̑ανdά [tʃanˈda] Μισθ., Σινασσ. τσ̑εντέ [tʃenˈde] Ανακ., Δίλ., Τσαρικ. τσ̑εντέδια [tʃenˈdeðʝa] Ανακ., Φλογ. Αρσ. τσ̑εντ͑ές [tʃenˈtʰes] Φάρασ. τσ̑α̈ντ͑α̈́ς [tʃænˈtʰæs] Αφσάρ. ...