ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

τσανεύω ( ρ. ) τσανεύω [tsaˈnevo] Ανακ., Αξ., Σινασσ., Τελμ., Φάρασ., Φερτάκ., Φλογ. τζανεύω [dzaˈnevo] Ανακ., Σίλατ. τσ̑αν-νεύου [tʃanˈneɣu] Σίλ. τσ̑αν-νεύγου [tʃanˈnevɣu] Σίλ. τσανdεύω [tsanˈdevo] Τελμ. Αόρ. τσάν-νεψα [ˈtsannepsa] Σίλ. Παθ. τσανεύομαι [tsaˈnevome] Φάρασ. Παρατατ. τσανευούμουνε [tsaneˈvumune] Φάρασ. Αόρ. τσάν'σα [ˈtsansa] Ανακ. ...

τσανία (ουσ. θηλ.) τσανία [tsaˈnia] Φάρασ. Από το επίθ. τσανός και το παραγωγ. επίθμ. -ία.

Ζαλάδα

τσανίζω ( ρ. ) σανίζω [saˈnizo] Γούρδ. τσανίζω [tsaˈnizo] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Σινασσ., Φάρασ. τζανίζω [dzaˈnizo] Φάρασ. τσανίζου [tsaˈnizu] Μισθ. τσανdίζω [tsanˈdizo] Καππ. Αόρ. τσ̑άν'σα [ˈtʃansa] Αραβαν., Μισθ. τσάντσα [ˈtsantsa] Μισθ., Φάρασ. Υποτ. τσανίσω [tsaˈniso] Αραβαν. τσ̑ανίσου [tʃaˈnisu] Μισθ. Μτχ. τσανημένου [tsaniˈmenu] ...