αϊβά (ουσ. ουδ.) αϊβά [aiˈva] Σίλ.

Σίλλη

χαϊβά [xaiˈva] Μαλακ., Φλογ.

Μαλακοπή, Φλογητά

Πληθ. χαϊβάδια [xaiˈvaðʝa] Μαλακ.

Μαλακοπή

χαϊβάρια [xaiˈvarʝa] Φλογ.

Φλογητά

χαϊβάϊα [xaiˈvaia] Αξ., Φλογ.

Αξός, Φλογητά

χαϊβάλια [xaiˈvaʎa] Τροχ.

Τροχός

Από το τουρκ. ουσ. ayva = κυδώνι, όπου και διαλεκτ. τύπ. hayva. Πβ. Αϊβαλί = Κυδωνίες.

1. Κυδώνι ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Μαείρευαμ’ κιόλα με τα σταφίδες τα χαϊβάρια (Μαγειρεύαμε κιόλας τα κυδώνια με σταφίδες) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

Δομήνdα οχάν αϊβά (Εβδομήντα οκάδες κυδώνια) Σίλ.

Σίλλη

-Συλλ.

Βακαλόπουλος 1909

Συνών. κυδώνι :1

2. Κυδωνιά Φλογ.

Φλογητά

Συνών. κυδώνι :2

Τροποποιήθηκε: 13/08/2025

αϊβάζι ( ουσ. ουδ. ) αϊβάζι [aiˈvazi] Σινασσ. αϊβάζ' [aiˈvaz] Σινασσ. ...