ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

αφάκι ( ουσ. ουδ. ) αφάκι [aˈfaci] Σινασσ. αφάκ' [aˈfac] Αξ. αφάτσ̑ι [aˈfatʃi] Φάρασ. αφάτσ̑' [aˈfatʃ] Μισθ. Θηλ. αφάτσ̑α [aˈfatʃa] Φάρασ. Πληθ. αφάτσ̑ις [aˈfatʃis] Φάρασ. ...

αφαλοκόφτω (ρ.) 'φεκόφτω [feˈkofto] Φάρασ. Από το ουσ. αφαλός, όπου και τύπ. αφός, και το ρ. κόφτω.

Κόβω τον αφαλό νεογνού Φάρασ.

αφαλός ( ουσ. αρσ. ) οφαλό [ofaˈlo] Ανακ. αφός [aˈfos] Αφσάρ., Φάρασ. νοφαλός [nofaˈlos] Σινασσ. ναφαλός [nafaˈlos] Σινασσ. νεφαλός [nefaˈlos] Αραβαν. νεφαλό [nefaˈlo] Ανακ., Μισθ., Ποτάμ. νιφαλός [nifaˈlos] Σίλ., Φλογ. νιφαλό [nifaˈlo] Αξ., Μισθ., Τσαρικ. νέφαλος [ˈnefalos] Σίλ. νέφαλ' [ˈnefal] ...