Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
άφαντος ( επίθ. ) άφανdο [ˈafando] Μισθ. ανάφανdος [aˈnafandos] Σινασσ. ...
αφατσάν (επίθ.) αφατσ̑άν [afaˈ tʃan] Σινασσ. Από το τουρκ. επίθ. afacan = (παιδί) έξυπνο και άτακτο.
Ζωηρός Συνών. αζντουρμά, αλγούνης, αφσάρικος, αψύς, ντιρής
αφέντης ( ουσ. αρσ. ) αυτένdης [aˈftendis] Φάρασ. αυτένης [aˈftenis] Τσουχούρ., Φάρασ. αυτέν' [aˈften] Αφσάρ., Τσουχούρ., Φάρασ. αφένdης [aˈfendis] Αξ., Μισθ., Σεμέντρ., Σινασσ., Τελμ., Φλογ. αφένdζ̑ης [aˈfenʤis] Αραβαν. αφενdής [afenˈdis] Φάρασ. εφένdης [eˈfendis] Σίλ. ναφένdη' [naˈfendi] Ουλαγ. αφένdος [aˈfendοs] Αξ., Τροχ., Φλογ. αφένdους [aˈfendus] Μισθ. ...