ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

αλατσούκα ( ουσ. ουδ. ) αλατσούκα [alaˈtsuka] Αραβαν. αλ̣ιτσούκα [aliˈtsuka] αλατζούκα [alaˈdzuka] Σινασσ. Ουδ. αλατσ̑ούχ̇ι [alaˈtʃuxi] Φάρασ. Πληθ. ελετζίκια [eleˈdzica] Ανακ., Φλογ. χέλετσ̑ικα [ˈçeletʃika] Φλογ. χελεdζ̑ίκα [çeleˈdʒika] Φλογ. ...

αλγούνης (επίθ.) αλγούνης [alˈɣunis] Σινασσ. αλγούν' [alˈɣun] Μισθ. Από το τουρκ. διαλεκτ. επίθ. algın = α) αδύναμος, ασθενικός β) ερωτευμένος γ) δυνατός.

1. Εξαντλημένος Μισθ.

2. Νωθρός, τεμπέλης Μισθ. Συνών. αβαράς, βαρύς, κάλπι, μιζμίζης, μισκίνης, οκνός, υπνές

3. Ζωηρός Σινασσ. Συνών. αζντουρμά, αφατσάν, αφσάρικος, αψύς, ντιρής

αλέθω ( ρ. ) αλέθω [aˈleθo] Σινασσ. αλέζω [aˈlezo] Αξ., Γούρδ., Μαλακ., Φλογ. αλέζου [aˈlezu] Δίλ., Μισθ. αλένω [aˈleno] Αραβαν. Παρατατ. αλέισκα [aˈleiska] Μισθ. Αόρ. έλεσα [ˈelesa] Φλογ. έλισα [ˈelisa] Τσουχούρ. Υποτ. αλέσω [aˈleso] Ποτάμ. αλέσου [aˈlesu] Σίλ., Τσουχούρ. Παθ. αλιζιέμι [alizˈʝemi] Μισθ. ...