μισκίνης (επίθ.) μισκίν [misˈcin] Μισθ., Σινασσ., Φάρασ.

Μισθί, Σινασσός, Φάρασα

Θηλ. μισκίντ͑σα [miˈscintʰsa] Φάρασ.

Φάρασα

Ουδ. μισκίνι [miˈscini] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. (< αραβ.) επίθ. miskin = α) τεμπέλης, νωθρός β) δυστυχής γ) λεπρός. Πβ. ήδη νεότ. επίθ. μισκίνος, μισκίνης από ιταλ. meschino, το οπ. από το αραβ. επιθ. miskīn = άθλιος (βλ. Λεξ. Κριαρ.).

1. Νωθρός, νυσταλέος Φάρασ.

Φάρασα

Συνών. αβαράς, βαρύς, γαλπαζάνος :3, κάλπι, μιζμίζης, υπνές

2. Ψωριάρης, βρωμιάρης Σινασσ., Φάρασ.

Σινασσός, Φάρασα

Συνών. ψωριάρης

3. Δύστροπος Μισθ.

Μισθί

: Πολύ μισκίν τσ̑είσι (Είσαι πολύ δύστροπος) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. γρουσούζης, λέπρος :2, τσαπχίν :1, χουισούζ

μισό () ...