τσαπχίν (επίθ.) τσ̑απκίν [tʃapˈcin] Μισθ.

Μισθί

τσ̑απχίν [tʃaˈpçin] Φάρασ.

Φάρασα

τ͑σ̑απ͑χούνι [tʰʃaˈpʰçuni] Φάρασ.

Φάρασα

τ͑σ̑απ͑χούν’ [tʰʃaˈpʰçun] Φάρασ.

Φάρασα

σαχπούν [saxˈpun] Μισθ.

Μισθί

Από το τουρκ. επίθ. çapkın = α) ναζιάρης β) διαλεκτ., εριστικός γ) γυναικάς δ) άτακτος, παιχνιδιάρης, όπου και παλ. τουρκ. τύπ. çapġun και çapḳun.

1. Δύστροπος, κακομαθημένος Φάρασ.

Φάρασα

Συνών. γρουσούζης :2, λέπρος :2, μισκίνης :3, χουισούζ

2. Τσαχπίνης, ναζιάρης Μισθ.

Μισθί

Συνών. ναζλούς :1

3. Γυναικάς, που με διάφορες κινήσεις και νάζια προσπαθεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον των γυναικών

τσαπχούνα ( επίρρ. ) τ͑σ̑απ͑χούνα [tʰʃaˈpʰçuna] Φάρασ. ...