τσαπαλαντώ
(ρ.)
τσ̑απαλανdι̂́ζω
[tʃapalaˈdɯzo]
Αραβαν., Μαλακ.
τσ̑απαλαΐζoυ
[tʃapalaˈizu]
Σίλ.
τσ̑απαλατώου
[tʃapalaˈtou]
Φάρασ.
Από το τουρκ. ρ. çapalamak = σκαλίζω.
Σκάβω με τσάπα
ό.π.τ.
:
Σε πάου στ’ αμbέλι, σε τσ̑απαλαΐσου, σε τραβήσου χορτάρια
(Όταν πάω στο αμπέλι, θα σκάψω με την τσάπα, θα ξερριζώσω χορτάρια)
Σίλ.
-ΚΜΣ-CD
Συνών.
τσαπίζω