μισιάρι (επίθ.) Ουδ. μισιάρι [miˈsçari] Σινασσ.

Σινασσός

μισιάρ' [misˈçar] Τροχ.

Τροχός

μισ̑άρ’ [miˈʃar] Μισθ., Σινασσ.

Μισθί, Σινασσός

μισ̑έρ' [miˈʃer] Αξ., Μαλακ., Φλογ.

Αξός, Μαλακοπή, Φλογητά

Από το νεότ. επίθ. μισιάρι και μισάρι (LBG), το οπ. από το επίθ. ήμισυς και το παραγωγ. επίθμ. -άρι.

1. Μισός Μαλακ., Μισθ., Σινασσ.

Μαλακοπή, Μισθί, Σινασσός

Συνών. γιαρί, γιαρίμι, ήμισυς

2. Ημιτελής Αξ., Τροχ., Φλογ.

Αξός, Τροχός, Φλογητά

: Τ’ όργο ’πόμ’νε μισ̑έρ’ (Η δουλειά έμεινε ημιτελής) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

Πήγαν τα μαστόρια σο Σεφέρμπελί, 'πόμεν μισιάρ' (Οι μαστόροι πήγαν στον Πόλεμο, έμεινε μισή, ενν. η εκκλησία) Τροχ.

Τροχός

-Νίγδελ.Τροχ.

Νίγδελης χχ

3. Μισογεμισμένος Αξ., Σινασσ.

Αξός, Σινασσός

: Το λαγήν’ 'πόμ’νεν μισ̑έρ’, γιόμω τ’ απάνω τ’ (Η στάμνα έμεινε μισογεμισμένη, γέμισέ την μέχρι απάνω) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

4. Για χωράφια, συνεταιρικό, μισό-μισό, μισιακό Μισθ.

Μισθί

μισιαρλαντίζω ( ρ. ) μισ̑αρλανdίζω [miʃarlanˈdizo] Μισθ. μισ̑έρλεdίζω [miʃerleˈdizo] Μαλακ. μισ̑έρλετίζω [miʃerleˈtizo] Μαλακ. ...