ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

χισίμι ( ουσ. ) χι̂σι̂́μ' [çɯ'sɯm] Αξ., Μισθ., Ουλαγ., Σινασσ., Τροχ., Φάρασ., Φλογ. χıσ̑ίμ' [çɯ'ʃɯm] Τελμ., Τροχ. χουσούμι [xu'sumi] Μισθ. Θηλ. χ̇ισίμτ͑σα [xi'simtʰsa] Φάρασ. Πληθ. χ̇ισίμοι [xi'simi] Φάρασ. χ'σίμοι [ç'simi] Τσουχούρ. χ̇ισίμια [xɯ'sɯmɲa] Αξ., Τσαρικ. χουσούμια [xu'sumɲa] Μισθ., Μπέηκ. χ'σούμια [ˈxsumɲa] Μισθ. ...

χισιμλίχι (ουσ. ουδ.) χ̇ισίμλίχ̇ι [xɯsɯmˈlɯxɯ] Αφσάρ. χ̇ισίμλιέχ̇ι [xɯsɯmliˈexɯ] Φάρασ. χουσ̑ουμλούχ [xuʃumˈlux] Μισθ. Από το τουρκ. hısımlık = συγγένεια.

Η οικογένεια, η συγγένεια κ.α. : Χουσ̑ουμλούχ ντε σ̑άνει αναμεταξύ τ’νι (συγγένεια δεν κάνανε μεταξύ τους) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ.

χίσμι ( ουσ. ουδ. ) χίσ̑μι [ˈçiʃmi] Φάρασ. ...