ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

χιονίζει ( ρ. απρόσ. ) χιονίζ' [çoˈniz] Γούρδ., Μισθ., Ουλαγ. χιονίζ̑' [çoˈniʒ] Αξ., Αραβαν. χιονίσ̑' [çoˈniʃ] Αραβαν. σ̑ονίζει [ʃoˈnizi] Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ. σ̑ονίζ' [ʃoˈniz] Ανακ., Μαλακ., Σίλ., Φλογ. Παρατατ. σ̑ονίσκε [ʃoˈnisce] Φάρασ. Αόρ. χιόνσε [ˈçonse] Γούρδ. σ̑όν'σε [ˈʃonse] Φλογ. σ̑όντσιν [ˈʃontsin] Μαλακ. ...

χιόνισμα (ουσ. ουδ.) χιόνισμα [ˈçonizma] Γούρδ. χιόνημα [ˈçonima] Μισθ. Από το νεότ. ουσ. χιόνισμα (βλ. Λεξ. Σομ.), το οπ. από το ρ. χιονίζει και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Χιονόπτωση ό.π.τ. : Σάbαχτα θα έχουμ' χιόνημα (Αύριο θα έχουμε χιονόπτωση) Μισθ. -Κοτσαν.

χιρμάς ( ουσ. αρσ. ) χιρμάς [xirˈmas] Φάρασ. γιρμάς [ɣirˈmas] Φάρασ. γερεμάς [ʝereˈmas] Φάρασ. Πληθ. γιρμάδε [ʝirˈmaðe] Φάρασ. ...