κιματλί (επίθ.) qîματλî́ [qɯmat'lɯ] Μαλακ.

Μαλακοπή

γ̇ιιματ͑λούς [ɣiimatʰ'lus] Φάρασ.

Φάρασα

Θηλ. γ̇ιιματ͑λούσα [ɣiimatʰ'lusa] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. επίθ. kıymetli = πολύτιμος. Το θηλ. γ̇ιιματ͑λούσα με την προσθήκη του θηλ. επιθμ. -α στο γ̇ιιματ͑λούς.

Πολύτιμος ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Κι πότι βγιν, έκλιψιν ένα qîματλî́ πράμα (Και όπως έβγαινε έξω, έκλεψε ένα πολύτιμο αντικείμενο) Μαλακ.

Μαλακοπή

-Dawk.

Dawkins 1916

Συνών. ατίμητος, κνιπός

κιμί ( αντων. ) κιμί [ciˈmi] Τσαρικ., Φάρασ., Φλογ. κιμισί [cimiˈsi] Τελμ., Φάρασ. ...