ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κιόλας ( επίρρ. ) κιόλα [ˈcola] Αξ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ. κιόλας [ˈcolas] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Σινασσ. τσ̑όλας [ˈtʃolas] Μισθ. τσ̑όγας [ˈtʃoɣas] Αφσάρ., Φάρασ. τζ̑όγα [ˈdʒoɣa] Φάρασ. τζ̑όγας [ˈdʒoɣas] Αφσάρ., Φάρασ. τσ̑όας [ˈtʃoas] Φάρασ. ...

κιολγκές (ουσ. αρσ.) κ͑ιολγκές [kʰolˈɟes] Σίλ. κ͑ιορκέ [kʰorˈce] Ανακ. κοργκές [korˈɟes] Μαλακ. Από το τουρκ. ουσ. gölge = σκιά (< παλ. τουρκ. kölge), όπου και τουρκ. διαλεκτ. τύπ. kölge (Tietze 2016, gölge/kölge/körge).

Σκιά ό.π.τ. : Το κιορκέ ήρτεν (Η σκιά ήρθε, δηλ. η σκιά του τοίχου κινήθηκε δείχνοντας την ώρα) Ανακ. -Κωστ.Α. Συνών. σκιάδι, σκιάδος

κιοπιουτσιάζω ( ρ. ) κιοπιουτσ̑άζου [copʝuˈtsʝazu] Μισθ. ...