ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

καρβώνι ( ουσ. ) καρβώνι [karˈvoni] Φάρασ., Φκόσ. καρβών' [karˈvon] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ποτάμ., Σινασσ., Φλογ. καρβούν' [karˈvun] Γούρδ., Φλογ. Πληθ. καρβώνα [karˈvona] Τσουχούρ. ...

καρβωνίζω (ρ.) καρβωνίζουμαι [karvoˈnizume] Φλογ. Μεσν. ρ. καρβωνίζω.

Μεσοπαθ., καρβουνίζομαι, γίνομαι κάρβουνο : || Φρ. Κόσμος κάεν καρβωνίστεν και σ̑ήρα Μαρία βλογίστεν (Ο κόσμος κάηκε καρβουνίστηκε και η χήρα Μαρία στεφανώθηκε˙ γι' αυτούς που δεν έχχουν συναίσθηση της κρισιμότητας μιας κατάστασης) Φλογ. -ΚΕΕΛ 1361

κάργα ( ουσ. θηλ. ) κάργα [ˈkarɣa] Ουλαγ. Ουδ. κ͑αργά [ˈkʰarɣa] Ουλαγ. γκαργκά [garˈga] Μισθ., Ουλαγ. καρκά [karˈka] Φερτάκ., Φλογ. qαρqά [qarˈqa] Φλογ. γαργά [ɣarˈɣa] Αξ. Αρσ. καργάς [karˈɣas] Τελμ., Φάρασ. γαργάς [ɣarˈɣas] Αξ., Αραβαν., Φάρασ. γαργάλους [ɣarˈɣalus] Μισθ. Πληθ. καργάδε [karˈɣaðe] Τελμ. ...