καρή (ουσ. ουδ.) καρή [kaˈrɯ] Τελμ.

Τελμησσός

καρά [kaˈra] Γούρδ.

Γούρδονος

Πληθ. qαρίδια [qaˈrɯðʝa] Φλογ.

Φλογητά

Aπό το τουρκ. ουσ. karı = σύζυγος, πβ. Πόντ. γαρή. Ο τύπ. qαρά πιθ. από συμφυρ. με το ουσ. γριά (Dawkins 1916: 681), πιθανότερα όμως με το ουσ. κυρά.

Γυναίκα ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ετιά ντεβετζ̑ήρε πηρπήγαν ντο το κορίσ̑' σ’ ένα τζ̑αdί καρά (Αυτοί οι καμηλιέρηδες πήγαν το κορίτσι σε μία γυναίκα μάγισσα) Γούρδ.

Γούρδονος

-Dawk.

Dawkins 1916

Συνών. γυναίκα, ποδαρικό

καριντζά ( ουσ. ουδ. ) qαριντζ̑ά [qarɯnˈdʒa] Ουλαγ. gάριντζα [ˈgarɯndza] Ουλαγ. Γεν., Εν. qαριντζ̑αγιού [qarɯndʒaˈʝu] Ουλαγ. Πληθ. qαριντζ̑άγια [qarɯnˈdʒaʝa] Ουλαγ. ...