ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

καριστιρντίζω ( ρ. ) qαρι̂σ̑τι̂ρτίζω [qarɯʃtɯrˈtizo] Μαλακ. γαρισ̑τιρντίζου [ɣariʃtirˈdizu] Μισθ. γαρισ̑τουρντίζω [ɣariʃturˈdizo] Αφσάρ. γαρισ̑τουρντίζου [ɣariʃturˈdizu] Μισθ., Φάρασ. qαρι̂σ̑τι̂ρτώ [qarɯʃtɯrˈto] Φλογ. qαρισ̑τουρντώ [qariʃturˈdο] Τσουχούρ. γαριστουρντώ [ɣaristurˈdo] Μισθ., Σίλ., Σινασσ. γαρισ̑τουρντάω [ɣariʃturˈdao] Φάρασ. Αόρ. γαριστίρσα [ɣariˈstirsa] Μισθ. γαρισ̑τούρτ'σα [ɣariˈʃturtsa] Φάρασ. ...

καριστούρτημα (ουσ. ουδ.) γαριστίρντημα [ɣariˈstirdima] Μισθ. γαριστούρτημα [ɣariˈsturtima] Μισθ. γαρισ̑τούρμα [ɣariˈʃturma] Φάρασ. Από το ρ. καριστιρντίζω, όπου και τύπ. γαριστουρντώ και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

1. Ανακάτεμα ώστε να σχηματιστεί μιά πιο μοιογενής μάζα, π.χ. κατά το μαγείρεμα Μισθ.

2. Ανακάτεμα, ανάμειξη Φάρασ. Συνών. αχταρμάς :1

καριψιντίζω ( ρ. ) qαριψινdίζω [qaripsinˈdizo] Μαλακ. γαριψουνdίζου [ɣaripsunˈdizu] Μισθ. γαριψ̑ουνdίζου [ɣaripʃunˈdizu] Μισθ. καριψιτώ [karipsiˈto] Φλογ. γαριψιτώ [ɣaripsiˈto] Σινασσ. Αόρ. qαριψίνσα [qariˈpsinsa] Μαλακ. καριψίτ'σα [kariʹpsitsa] Φλογ. γαριψούνσ̑α [ɣariˈpsunʃa] Μισθ. γαριψ̑ούντ'σ̑α [ɣariˈpʃuntʃa] Μισθ. ...