ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

καρισμίς ( επίθ. ) γαρι̂σ̑μι̂́ς̑ [ɣarɯˈʃmɯʃ] Αραβαν. γαρισ̑μούς [ɣariˈʃmus] Μισθ. γαρισμιούς [ɣariˈsmɲus] Μισθ. ...

καρίστημα (ουσ. ουδ.) qαρι̂́στημα [qaˈrɯstima] Μαλακ. Από το ρ. καριστίζω και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Ανακάτεμα

καριστίζω ( ρ. ) qαρι̂σ̑τίζω [qarɯʃˈtizo] Μαλακ. qαρισ̑τώ [qariˈʃto] Φλογ. χαρισ̑τώ [xariˈʃto] Φλογ. καριστώ [kariˈsto] Αραβ., Τροχ. γαρισ̑τώ [ɣariˈʃto] Μισθ., Σίλ. γαρισ̑τι-έου [ɣariʃtiˈeou] Φάρασ. Παρατατ. γαρισ̑τένκα [ɣariˈʃtenka] Φάρασ. Αόρ. qαρι̂́γισα [qaˈrɯʝisa] Μαλακ. ...