ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

κλουφατουρντίζω ( ρ. ) κλουφατουρντίζου [klufaturˈdizu] Μισθ. κλουφατουρτίζου [klufaturˈtizu] Μισθ. ...

κλουφατούρτημα (ουσ. ουδ.) κλουφατούρτημα [klufaˈturtima] Μισθ. Από το ρ. κλουφατουρντίζω και το παραγωγ. επίθ. -μα.

Ανακάτεμα ώστε να σχηματιστεί μιά πιο μοιογενής μάζα, π.χ. κατά το μαγείρεμα Μισθ. Συνών. καριστούρτημα :1

κλωθάρα ( ουσ. θηλ. ) κλωθάρα [kloˈθara] Ανακ., Μαλακ., Ποτάμ., Σινασσ., Τζαλ., Τροχ., Φερτάκ., Φλογ. κωθάρα [koˈθara] Φάρασ. κλωτάρα [kloˈtara] Φερτάκ. κλωφάρα [kloˈfara] Σεμέντρ., Τσαρικ. κλουφάρα [kluˈfara] Μισθ. κλωχάρα [kloˈxara] Αξ., Γούρδ., Δίλ., Μισθ., Τροχ. κλουχάρα [kluˈxara] Γούρδ., Μισθ. κλουγάρα [kluˈɣara] Αραβαν. ...