ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

κλωθάρα ( ουσ. θηλ. ) κλωθάρα [kloˈθara] Ανακ., Μαλακ., Ποτάμ., Σινασσ., Τζαλ., Τροχ., Φερτάκ., Φλογ. κωθάρα [koˈθara] Φάρασ. κλωτάρα [kloˈtara] Φερτάκ. κλωφάρα [kloˈfara] Σεμέντρ., Τσαρικ. κλουφάρα [kluˈfara] Μισθ. κλωχάρα [kloˈxara] Αξ., Γούρδ., Δίλ., Μισθ., Τροχ. κλουχάρα [kluˈxara] Γούρδ., Μισθ. κλουγάρα [kluˈɣara] Αραβαν. ...

κλωθάρι (ουσ. ουδ.) κλωχάρ’ [[kloˈxar] Γούρδ. Από το ρ. κλώθω και το παραγωγ. επίθμ. -άρι.

Αδράχτι.

κλωθαρίζω ( ρ. ) κλωθαρίζω [kloθaˈrizo] Ανακ. κλωχαρίζω [kloxaˈrizo] Γούρδ. κλουχαρίζου [kluxaˈrizu] Μισθ. κλουγαρίζου [kluɣaˈrizu] Αραβαν. κλουβαρίζω [kluvaˈrizo] Ουλαγ. κλουφαρίζου [klufaˈrizu] Μισθ., Τσαρικ. κλωθαριάζω [kloθaˈʝazo] Δίλ. ...