κλώσιμο (ουσ. ουδ.) κλώσιμον [ˈklosimon] Αραβαν.

Αραβανί

κλώσιμο [ˈklosimo] Σινασσ., Φερτάκ.

Σινασσός, Φερτάκαινα

κλώσ̑ιμο [ˈkloʃimo] Αξ., Αραβαν., Φλογ.

Αξός, Αραβανί, Φλογητά

κλώσιμου [ˈklosimu] Μισθ.

Μισθί

κλώσ̑ιμου [ˈkloʃimu] Μαλακ.

Μαλακοπή

κλώημα [ˈkloima] Μισθ., Ουλαγ.

Μισθί, Ουλαγάτς

Από το ρ. κλώθω και το παραγωγ. επίθμ. -σιμο.

1. Γνέσιμο Φλογ.

Φλογητά

Συνών. κάμνημα, κάμψιμο, κλωθάρισμα

2. Περίπατος Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Ουλαγ., Σινασσ., Φερτάκ.

Αραβανί, Γούρδονος, Μισθί, Ουλαγάτς, Σινασσός, Φερτάκαινα

: Ούτσ̑α σαάτ' ντο κλώημα τι νο'ο π’κείς ‘τον; (Τέτοια ώρα τον περίπατο τον περίπατο τι θα τον έκανες (τι τον ήθελες);) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Κεσ.

Κεσίσογλου 1951

3. Περιστροφή, το να το θέτω κάτι σε κίνηση, σε λειτουργία Αξ., Μαλακ.

Αξός, Μαλακοπή

: Το κλώσ̑ιμο του μάgανου (Η δουλειά στο μάγγανο, στο ελαιοτριβείο) Αξ.

Αξός

-Μαυροχ.

Μαυροχαλυβίδης 1990

κλώσμα ( ουσ. ουδ. ) κώσμα [ˈkozma] Φάρασ. ...