ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

καμναίνω ( ρ. ) καμναίνω [kaˈmneno] Σατ., Φάρασ., Φκόσ. καμναίνου [kaˈmnenu] Φάρασ. καμνώνω [kaˈmnono] Φάρασ. Παρατατ. έκαμνα [ˈekamna] Φάρασ. καμναίνκα [kaˈmnenka] Φάρασ. καμνίνκα [kaˈmninka] Σατ. ...

κάμνημα (ουσ. ουδ.) κάμνημα [ˈkamnima] Ουλαγ., Φάρασ. Από το ρ. κάμνω και το παραγωγ. επίθμ. -μα, όπου και τύπ. -ημα.

1. Εργασία, δουλειά Φάρασ.

2. Ειδικότ., το γνέσιμο του μαλλιού Ουλαγ. : Ισά ουτσ̑ά σανdάς άμ-μα μαλλιού ντο κάμνημα, έλα γκαι χιώρ' ντο (Εσύ έτσι νομίζεις, αλλά του μαλλιού το γνέσιμο, έλα και δες το) Ουλαγ. -Κεσ.

κάμνω ( ρ. ) κάμνω [ˈkamno] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Ουλαγ., Σατ., Σίλατ. κάμνου [ˈkamnu] Μισθ., Σίλ., Τσελτ. κάνω [ˈkano] Ανακ., Τελμ. κάμω [ˈkamo] Γούρδ., Μισθ., Σίλατ., Σινασσ. καμίγω [kaˈmiɣo] Μαλακ. καμνίσ̑κω [kaˈmniʃko] Φλογ. κάμνεινα [ˈkamnina] Σίλ. κάνισ̑κα [ˈkaniʃka] Τελμ. ...