ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

μύρο ( ουσ. ουδ. ) μύρο [ˈmiro] Αξ., Γούρδ., Σινασσ., Τελμ. μυρόν [miˈron] Ουλαγ. μύρος [ˈmiros] Φάρασ. Γεν. μύρογιου [ˈmiroʝu] Αξ. μυροσογιού [mirosoˈʝu] Τροχ. ...

μυροπάνι (ουσ. ουδ.) μυροπάν' [miroˈpan] Σινασσ. Από τα ουσ. μύρο και πανί.

Λευκό ύφασμα στο οποίο τυλίγεται το νεοβάπτιστο βρέφος

μυρωδιά ( ουσ. θηλ. ) μυρωδιά [miroʹðʝa] Ποτάμ. μυρωριά [miroˈrʝa] Αραβαν., Γούρδ. μυρουντιά [miruˈdʝa] Μισθ. μυρουριά [miruˈrja] Σίλ. μυρυδιά [miriˈðʝa] Μαλακ., Φλογ. μυρυριά [miriˈrʝa] Σίλ. μουρουδία [muruˈðia] Φάρασ. μουρουdιά [muruˈdʝa] Αξ. μυρουζιά [miruˈzʝa] Μισθ. ...