ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

μυλάτης (ουσ.) μυάτ' [miˈat] Φάρασ. Πληθ. μυάτοι [miʹati] Φάρασ. Από το ουσ. μύλος, όπου και τύπ. μύους και το παραγωγ. επίθμ. -άτος.

Μυλωνάς Συνών. ντεϊρμεντζής

μύλος ( ουσ. αρσ. ) μύλος [ˈmilos] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Αραβ., Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Τζαλ., Τροχ., Φλογ. μύλο [ˈmilo] Ουλαγ., Σεμέντρ., Φλογ. μύλους [ˈmilus] Μισθ., Σίλ. μύλου [ˈmilu] Μαλακ. μύγους [ˈmiɣus] Αφσάρ. μύος [ˈmios] Κίσκ., Φκόσ. μύους [ˈmius] Αφσάρ., Φάρασ. μύου [ˈmiu] Αφσάρ., Κίσκ. Πληθ. μύλοζγια [ˈmilozʝa] Αραβαν., Σίλατ. μύλους [ˈmilus] Σίλατ. ...