Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
μύρα ( ουσ. θηλ. ) μύρα [ˈmira] Φάρασ. ...
μύρημα (ουσ. ουδ.) μύρημα [ˈmirima] Μισθ. Aπό το ρ. μυρίζω, όπου και τύπ. μυράω, και το παραγωγ. επίθμ. -μα. Πβ. και μεσν. ουσ. μύρισμα.
Μυρωδιά : Τί μύρημα μύριζι; (Τι μυρωδιά μύριζε;) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ. Συνών. μύρα :1, μυρωδιά, χοκού
μυρίζω ( ρ. ) μυρίζω [miˈrizo] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Ουλαγ., Σίλ., Σινασσ., Τελμ., Φλογ. μυρίζου [miˈrizu] Μαλακ., Μισθ., Σίλ. μυράου [miˈrau] Κίσκ., Φάρασ. Παθ. μυριζιέμι [miriˈzʝemi] Μισθ. μυρίζουμι [miˈrizumi] Μαλακ. Μτχ. μυρισμένο [miriˈzmeno] Ποτάμ., Σινασσ. μυρισμένου [miriˈzmenu] Σίλ. ...