καβούμι (ουσ. ουδ.) χαβούμ’ [xaˈvum] Σινασσ.

Σινασσός

Πληθ. καβούμια [kaˈvumɲa] Φλογ.

Φλογητά

χαβούμια [xaˈvumɲa] Σινασσ.

Σινασσός

γαβούμια [ɣaˈvumɲa] Σίλ.

Σίλλη

Από το τουρκ. ουσ. kavim = α) λαός, φυλή β) οικογένεια, γενιά, όπου και διαλεκτ. τύπ. kavum.

Συγγενής ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Α νισκότουν ιλαζΐμ, γιορτή, περπαίνισκεν το σα καβούμια τ' (Αν γινόταν γιορτή, το πήγαινε στους συγγενείς του) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

Έχομ' και τζαγό σόι, ασ' τα Τσούκες τολλαγί· να μην έν' και χαβούμ'; (Έχουμε και λίγο σόι, από την πλευρά των Τσουκαίων· μήπως είμαστε και συγγενείς;) Σινασσ.

Σινασσός

-Λεύκωμα

Νέα Σινασός 1924

Nα μαζευτούμ' ούλα μας τα γαβούμια, να λαήσουμι γομσουλούχ' μας (Θα μαζευτούμε όλοι οι συγγενείς, θα καλέσουμε τη γειτονιά μας) Σίλ.

Σίλλη

-Κωστ.Σ.

Κωστάκης 1968

Συνών. χισίμι

Τροποποιήθηκε: 22/10/2025

καβουμλίκι ( ουσ. ουδ. ) χαβουμλούχου [xavumˈluxu] Σίλ. ...