τοκουστίζω (ρ.) τοκουστίζου [tokuˈstizu] Μαλακ., Μισθ.

Μαλακοπή, Μισθί

ντοκουστίζου [dokuˈstizu] Μισθ.

Μισθί

τ͑οκουίζου [tʰokuˈizu] Σίλ.

Σίλλη

Αόρ. τοκούγισα [toˈkuʝisa] Μαλακ.

Μαλακοπή

τ͑oκούισα [tʰoˈkuisa] Μισθ., Σίλ.

Μισθί, Σίλλη

ντοκούσ̑α [doˈkuʃa] Μισθ.

Μισθί

Aπό το τουρκ. ρ. tokuşmak, όπου και τύπ. dokuşmak = συγκρούομαι μετωπικά.

1. Συγκρούομαι μετωπικά ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Τοκούϊσ̑αν απενανdάλλου (Tράκαραν μεταξύ τους) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

2. Tσουγκρίζω ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Πολύ βαριά αβγά τ͑oκουΐσασι (Πολύ δυνατά τσούγκρισαν, ενν. τα αβγά) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

τοκούτσι ( ουσ. ουδ. ) τοκούτσ̑' [toˈkutʃ] Ανακ., Αξ., Μαλακ. τοχούτσ̑' [toˈxudz] Σινασσ., Φλογ. τ͑οκάτσ̑ι [tʰoˈkatʃi] Σίλ., Φάρασ. Πληθ. τοκούτσ̑α [toˈkutʃa] Μαλακ. ντοκούσ̑α [doˈkuʃa] Μισθ. ...