ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κελλές ( ουσ. αρσ. ) κελ-λέ [celˈle] Ανακ., Αραβαν., Ουλαγ. κ͑ελλέ [kʰeˈle] Δίλ. κελ-λές [celˈles] Τσουχούρ., Φάρασ. κα̈λ-λα̈́ς [cælˈlæs] Αφσάρ. κ͑αλά [kʰaˈla] Σίλ. Πληθ. κελ-λέδες [celˈleðes] Κίσκ. ...

κελούρι (ουσ. ουδ.) κελούρι [ceˈluri] Σινασσ. κελούρ' [ceˈlur] Σινασσ. Από το τουρκ. ουσ. gelir = εισόδημα, όπου και παλ. τουρκ. και διαλεκτ. τύπ. gelür (Tietze 2016, λ. gelür/gelir).

Πάγιο εισόδημα, όπως μισθός, σύνταξη κ.τ.ό.

κελπετίνι ( ουσ. ουδ. ) κελπετίν' [celpeˈtin] Μαλακ. κελπεdί [celpeˈdi] Δίλ. κελπετί [celˈpeti] Μισθ. κιαλπατί [calpaˈti] Μισθ. γκιαλπατί [ɟalpaˈti] Μισθ. κ͑αλπατούνι [kʰalpaˈtuni] Φάρασ. κ͑αρπατούνι [kʰarpaˈtuni] Σίλ. κ͑ορπένι [kʰorˈpeni] Μισθ. ...