1. Kόκκαλο ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ντο ναίκα σώροψε ούλ-λα ντα κεμίκια (Η γυναίκα μάζεψε όλα τα κόκκαλα) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Κεσ.

Κεσίσογλου 1951

'πόμ'ναν μόνο τα καμούκια τ' (Απέμειναν μόνο τα κόκκαλά του) Ποτάμ.

Ποτάμια

-Dawk.

Dawkins 1916

Περπαίνουν το τα qεμούκια σα μορμόρια (Πηγαίνουν τα οστά στο νεκροταφείο) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

Σουλαΐζ'νι ντα γκιαμούτσ̑α μ' (Πονάνε τα κόκκαλά μου) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Παρτσ̑άλατ'σ̑αν τα κεμίκια (Συνέτριψαν τα κόκκαλα) Αξ.

Αξός

-ΙΛΝΕ 1555

Τσολακίδης 2024

|| Φρ. Φάναν τα καμούκια τ' (Φανήκαν τα οστά του˙ αδυνάτισε πολύ) Σινασσ.

Σινασσός

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

Τα qεμούκια τ' λάλ'σαν απ' την πείνα (Τα κόκκαλά του μίλησαν από την πείνα˙ το ίδιο) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

Μπιαλ γκιαμούτσ̑' (Ανοιχτό κόκκαλο˙ μέτωπο) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Μπελ γκιαμού (Κόκκαλο της μέσης της πλάτης˙ σπονδυλική στήλη) Μισθ.

Μισθί

-Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

Καμούκια ξερά (Ξερά κόκκαλα˙ μικρά κομμάτια από κόκκαλα, αλατισμένα και αποξηραμένα, τα οποία πρόσθεταν στο φαγητό για να νοστιμίσει) Ανακ.

Ανακού

-Κωστ.Α.

Κωστάκης 1963

Ανοίγω τα qεμούκια (Ανοίγω τα κόκκαλα˙ κάνω ανακομιδή των οστών) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

|| Παροιμ. Το μαχαίρ' ήλαχεν στο γκεμίκ' (Το μαχαίρι έφτασε στο κόκκαλο˙ δεν υπάρχει περιθώριο ανεκτικότητας) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

Συνών. κόκκαλο, οστό :1, οστούδι

2. Το καύκαλο της χελώνας Σινασσ.

Σινασσός

: || Ασμ. Να τον δώσω και προικιά, κι ένα κόσκινο κουκκιά,
να τον δώσω και σεντούκια, της χελώνας τα καμούκια (Να του δώσω και προικιά, κι ένα κόσκινο κουκκιά,
να του δώσω και σεντούκια, της χελώνας τα καβούκια) Σινασσ.

Σινασσός

-Παχτ.

Παχτίκος 1905

Συνών. καύκαλο :1