ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

οστό ( ουσ. ουδ. ) 'στόν [ston] Φάρασ. 'στό [sto] Φάρασ. στιάς [stças] Αραβαν. στσ̑ας [stʃas] Αραβαν. στας [stas] Γούρδ. Πληθ. στέα ['stea] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ. στε [ste] Τσουχούρ., Φάρασ. στσ̑ά [stʃa] Αραβαν. στσ̑άτα [ˈstʃata] Αραβαν. ...

οστούδι (ουσ. ουδ.) 'στούδι [ˈstuði] Σινασσ. 'στούδ' [stuð] Ανακ., Σινασσ. Aπό το ουσ. οστό και το υποκορ. επίθμ. -ούδι. Η λ. Πόντ.

Κόκκαλο ό.π.τ. : || Φρ. 'πόμ'νεν 'στούδι και πετσί (Έμεινε πετσί και κόκκαλο˙ αδυνάτισε πάρα πολύ) Σινασσ. -Αρχέλ. Συνών. κεμίκι, οστό

οστράκι ( ουσ. ουδ. ) 'στράκι [ˈstraci] Σινασσ., Φλογ. 'στράκ' [strak] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Φλογ. 'στράτσ' [strats] Μισθ. ...