ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

όταν ( σύνδ. ) όταν [ˈotan] Ποτάμ. όνdας [ˈondas] Ανακ., Ποτάμ. όνdε [ˈonde] Ανακ., Αραβαν. όνdεν [ˈonden] Αραβαν. όνdενε [ˈondene] Αραβαν. όνdες [ˈondes] Αραβαν. όdες [ˈodes] Φάρασ. ότια ['otʝa] Ουλαγ. 'τον [ton] Αξ., Αραβαν., Μισθ., Σίλατ., Σίλ., Φκόσ., Φλογ. 'τουν [tun] Δίλ., Μαλακ., Μισθ. ...

οτάπασης (ουσ. αρσ.) οτάπασ̑ης [oˈtapaʃis] Φάρασ. Από το νεότ. ουσ. όντάμπασης (Λεξ. Σομ.), το οπ. από το τουρκ. ουσ. odabaşı = πανδοχέας.

Ενοικιαστής

οτεπερίς ( ουσ. ουδ. ) Αρσ. οτ͑επερής [otʰeˈperis] Φάρασ. Πληθ. οτ͑επερίδε [otʰepeˈriðe] Φάρασ. οτ͑επερίδα [otʰepeˈriða] Αφσάρ., Τσουχούρ. ...