ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

οτίζω ( ρ. ) Αόρ., Υποτ. οτίσου [oˈtisu] Μισθ. ...

ότινγκαι (σύνδ.) ότινgαι [ˈoτiŋɟe] Αξ. όdινgι [ˈodiŋɟi] Φλογ. Από τον χρον. σύνδ. όταν τον σύνδ. και.

Όταν, μόλις : Όdινgι μπαίρ' το φσ̑άχ', κουνdά το κάτω νάγι̂λα (Όταν πιάνει το παιδί, το ρίχνει κάτω στην αυλή) Φλογ. -Dawk. Συνών. αφώσκαι, σαμού, όταν

ότιχαλα ( επίρρ. ) ότ͑ίχαλα [ˈotʰixala] Αξ. ότσιγαλ' [ˈotsiɣal] Γούρδ. ότσ̑ιγαλ' [ˈotʃiɣal] Αραβαν. ότιαλα [ˈotiala] Μισθ. ότιαλ' [ˈotial] Μισθ. ότιλαα [ˈotilaa] Ουλαγ. ότ'λαα [ˈotlaa] Ουλαγ. ότσ̑ιχαλο [ˈotʃixalo] Τελμ. ότ'λαγα ['otlaɣa] Ουλαγ., Φλογ. ότ'λαχα [ˈotlaxa] Σεμέντρ. ...