ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

κεμρέ ( ουσ. ουδ. ) κεμρέ [cemˈre] Αραβαν. κεμbρέ [cemˈbre] Αξ., Μαλακ. κ͑εbρέ [kʰeˈbre] Φλογ. κεμbρό [cemˈbro] Αξ. κιαμbρό [camˈbro] Μισθ. καμbρό [kamˈbro] Σινασσ. καμbράδι [kamˈbraði] Σινασσ. Αρσ. καμράς [kamˈras] Φάρασ. κ͑αμbράς [kʰamˈbras] Σίλ., Σινασσ., Φάρασ. γκιοboύρ [ɉoˈbur] Μισθ. ...

κεν (επίθ.) κ͑εν [kʰen] Αξ. Από το τουρκ. ουσ. kin = εκδίκηση, όπου και διαλεκτ. τύπ. ken (THADS, λ. ken VIII).

Εκδικητικός

κενάρι ( ουσ. ουδ. ) κ͑ενάρι [kʰeˈnari] Φάρασ. κενάρ' [ceˈnar] Αραβαν., Ουλαγ., Φερτάκ. κενέρ' [ceˈner] Τελμ. κιανάρ' [caˈnar] Αξ., Φλογ. ...