γιαχιστιέσιμα
(ουσ. ουδ.)
γιαχ̇ισ̑τι-έσιμα
[ʝaxɯʃtiˈesima]
Φάρασ.
Από το ρ. γιακουστίζω, όπου και τύπ. γιαχ̇ισ̑τι-έω, και το παραγωγ. επίθμ. -σιμο, όπου και τύπ. -σιμα.
Ταίριασμα
Συνών.
γιαχίσι, ουιτιέσιμα