γιαχμάς (ουσ. αρσ.) γιαχμάς [ʝaxˈmas] Δίλ., Μισθ.

Δίλα, Μισθί

κακαμάς [kakaˈmas] Γούρδ., Μισθ.

Γούρδονος, Μισθί

Πληθ. κακαμάδ’ [kakaˈmað] Ανακ., Μισθ.

Ανακού, Μισθί

Από το τουρκ. ουσ. yakma = α) κάψιμο β) ως διαλεκτ. σημ., η ασθένεια άνθρακας. Ο τύπ. κακαμάς πιθ. με επίδρ. του ρ. καίω. Ο τύπ. κακαμάδ' με προσθήκη του παραγωγ. επιθμ. -άδι.

1. Η δερματική ασθένεια ερυσίπελας (κοινώς ανεμοπύρωμα) Δίλ., Μισθ.

Δίλα, Μισθί

: Το γιαχμά κάφτισ̑καμ’ το (Το ανεμοπύρωμα το καίγαμε) Δίλ.

Δίλα

-ΙΛΝΕ 887

Κωστάκης 1967

Συνών. ιλαντζίκ, μαγκαφάς

2. Γενικότ., ερύθημα, ερεθισμός του δέρματος ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Φσ̑άχ' βγάλλ’ κακαμάδ’ (Το παιδί βγάζει κοκκινίλες) Ανακ.

Ανακού

-Κωστ.Α.

Κωστάκης 1963

Συνών. μαγιασίλι :2

γιαχνί ( ουσ. ουδ. ) γιαχνί [ʝaˈxni] Σεμέντρ., Φάρασ. γιαχνίς [ʝaˈxnis] Φάρασ. Πληθ. γιαχνίδια [ʝaˈxniðʝa] Φλογ. γιαχνιία [ʝaxniˈia] Μισθ. ...