ιλαντζίκ (ουσ. ουδ.) ιλανdζ̑ι̂́χ [ilanˈdʒɯx] Ανακ., Αραβαν.

Ανακού, Αραβανί

ιλατζούχι [ilaˈdzuçi] Σινασσ.

Σινασσός

ιλενdζούχ [ilenˈdzux] Σινασσ.

Σινασσός

ιλινdζίκ [ilinˈdzik] Ποτάμ.

Ποτάμια

Πληθ. λιανdζίκια [ʎanˈdzica] Ποτάμ.

Ποτάμια

Από το τουρκ. ουσ. yılancık = α) φιδάκι β) ερυσίπελας, όπου και διαλεκτ. τύπ. yılancuh, ilancık.

Ερυσίπελας, λοίμωξη του δέρματος και των οστών ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Να βγάλεις τα ’λιανdζίκια! (Nα πάθεις ερυσίπελας· αρά) Ποτάμ.

Ποτάμια

-ΚΜΣ-ΚΠ327

ΚΜΣ-ΚΠ327

Φιδιού γάλα στο στόμα σ’ και ιλινdζίκ’ στην καρδιά σ’ (Γάλα φιδιού στο στόμα σου και ερυσίπελας στην κοιλιά σου· αρά) Ποτάμ.

Ποτάμια

-ΚΜΣ-ΚΠ327

ΚΜΣ-ΚΠ327

Συνών. γιαχμάς, μαγκαφάς

ιλάρι () ...