ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ικιντί ( ουσ. ουδ. ) ικ͑ινdί [ikʰinˈdi] Ανακ., Μαλακ., Φλογ. ικινdίς [icinˈdis] Φλογ. 'κινdί [cinˈdi] Αξ., Τροχ. ικινdού [icinˈdu] Σίλ., Σινασσ. ...

ικιτζανού (επίθ.) ικιτζανού [icidzaˈnu] Ουλαγ. Aπό την τουρκ. φρ. iki canlı = με δύο ψυχές, έγκυος (Redhouse), με αφομ. [nl] > [nn]. Πβ. το ποντιακό δίψυχος = ἔγκυος. Πβ. τζαννούς

Έγκυος Συνών. αποψυχής, βαρυνίσκω

-ίκκο ( επίθμ. ) -ίκκο [-ˈiko] Αραβαν., Αφσάρ., Ουλαγ., Σατ., Φάρασ. -ίκκον [-ˈikon] Φάρασ. -ίκκου [-ˈiku] Φάρασ. -ικκο [-iko] Ουλαγ., Σατ., Σεμέντρ., Σινασσ., Φάρασ. -ικ-κο [-ikko] Φάρασ. -ικκου [-iku] Μισθ., Φάρασ. Αρσ. -ικκος [-ikos] Σίλ., Σινασσ. -ικκους [-ikus] Σίλ. ...