ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

-ίζω ( επίθμ. ) -ίζω [-ˈizo] Αφσάρ., Καππ., Σατ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. -ίζου [-ˈizu] Αραβαν., Καρατζάβ., Μαλακ., Μισθ., Σεμέντρ., Σίλ., Τροχ., Τσαρικ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. -ι̂́ζω [ˈɯzo] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Τελμ. -ούζω [-ˈuzo] Αξ., Αραβαν., Σεμέντρ. ...

ικιλεμέ (ουσ. ουδ.) ικ͑ιλεμέ [ikʰileˈme] Ανακ., Σίλατ. Από το τουρκ. ουσ. ikileme = α)διπλασιασμός β) επανάληψη γ) διπλό όργωμα. Προφανώς αρχικά τουλάχιστον επρόκειτο για διβόλισμα (όργωμα για δεύτερη φορά).

Όργωμα ό.π.τ. : Πααίνισκαμ' σο ικ͑ιλεμέ (Πήγαιναν στο όργωμα) Ανακ. -Κωστ.Α. Σο ικ͑ιλεμέ οι κότες κόφτισ̑καν (Στην εποχή του οργώματος (ενν. λόγω ζέστης) οι κότες σταματούσαν να γεννούν αβγά) Ανακ. -Κωστ.Α. Συνών. αλέτρισμα, λάμνημα, λάσιμο, τσίφτι

ικιλετίζω ( ρ. ) ικιλετίζου [icileˈtizu] Φάρασ. Παρατατ. ικ͑ιλένdανα [ikʰiˈlendana] Ανακ. ...