Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
αλέτρι ( ουσ. ουδ. ) αλέτρι [aˈletri] Γούρδ., Σίλατ., Τελμ. αλέτιρ [aˈletir] Ανακ., Αξ., Αραβ., Δίλ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Τροχ., Φλογ. αλέτι̂ρ [aˈletɯr] Μισθ. 'λέτρι [ˈletri] Τσουχούρ., Φκόσ. ...
αλέτρισμα (ουσ. ουδ.) αλέτρισμα [aˈletrizma] Αραβαν. Από το νεότ. ουσ. ἀλέτρισμα (βλ. Λεξ. Σομ. λ. ἀλέτρισμα).
Όργωμα Συνών. ικιλεμέ, λάμνημα, λάσιμο, τσίφτι
αλεύρι ( ουσ. ουδ. ) αλεύρι [aˈlevri] Γούρδ., Μισθ., Σίλ., Φλογ. 'λεύρι [ˈlevri] Τσουχούρ., Φάρασ. αλεύιρ [aˈlevir] Μισθ., Τροχ. αλεύ' [aˈlev] Αξ. αλέφ' [aˈlef] Τροχ. Πληθ. αλεύια [aˈlevʝa] Αξ. ...