ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

γιαφσάκος (ουσ. αρσ.) γιαφσ̑άκους [ʝaˈfʃakus] Μισθ. γιαψ̑άχους [ʝaˈpʃaxus] Μισθ. γιαψούς [ʝaˈpsus ] Μισθ. Πληθ. γιαφσ̑άχια [ʝaˈfʃaça] Αραβαν. γιαψούδια [ʝaˈpsuðʝa] Μισθ. Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. yavşak = κόνιδα, όπου και διαλεκτ. τύπ. yavşah και yavşı (THADS, λ. yavşah, yavşı).
1. Κόνιδα Αραβαν. Συνών. κονίδα, κονίδι
2. Μικρή ψείρα Μισθ. Πβ. σκωλέκι, φτείρα
3. Βδέλλα Μισθ. Συνών. βδέλλα, σουλούκι
4. Παράσιτο που ζει στο σώμα των αιγοπροβάτων, γιδόψειρα Μισθ. : Προάτ’ γιαψούς (Ψείρα, παράσιτο των προβάτων) Μισθ. -Κωστ.Μ. Πβ. μυχρά
Τροποποιήθηκε: 24/04/2025