ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

γιαφσάκος (ουσ. αρσ.) γιαφσ̑άκους [ʝaˈfʃakus] Μισθ. γιαψ̑άχους [ʝaˈpʃaxus] Μισθ. γιαψούς [ʝaˈpsus ] Μισθ. Πληθ. γιαφσ̑άχια [ʝaˈfʃaça] Αραβαν. γιαψούδια [ʝaˈpsuðʝa] Μισθ. Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. yavşak = κόνιδα, όπου και διαλεκτ. τύπ. yavşah και yavşı (THADS, λ. yavşah, yavşı).
1. Κόνιδα Αραβαν. Συνών. κονίδα, κονίδι
2. Μικρή ψείρα Μισθ. Πβ. σκωλέκι :3, φτείρα
3. Βδέλλα Μισθ. Συνών. βδέλλα, σουλούκι
4. Παράσιτο που ζει στο σώμα των αιγοπροβάτων, γιδόψειρα Μισθ. : Προάτ’ γιαψούς (Ψείρα, παράσιτο των προβάτων) Μισθ. -Κωστ.Μ. Πβ. μϋχρά