ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γιασμάς ( ουσ. αρσ. ) γιασμάς [ʝaˈzmas] Μισθ., Σίλατ., Σινασσ., Τζαλ., Φλογ. γιασμά [ʝaˈzma] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Ποτάμ. Πληθ. γιασμάδια [ʝaˈzmaðʝa] Μαλακ. γιασμάρια [ʝaˈzmarʝa] Αραβαν. γιασμάδε [ʝaˈzmaðe] Αφσάρ. γιασμάδα [ʝaˈzmaða] Τσουχούρ. ...

γιασταντίζω (ρ.) γιαστανdίζω [ʝastanˈdizo] Μαλακ. Αόρ. γιαστάντ'σα [ʝaˈstantsa] Μαλακ. Από το παλαιότ. τουρκ. ρ. yastanmak (αόρ. yastandı) = στηρίζομαι.

Ακουμπώ Συνών. ακουμπίζω, γιασλαντίζω, λαχαίνω :2

γιαστίκ ( ουσ. ουδ. ) γιασ̑τι̂́κ͑ [ʝaˈʃtɯkʰ] Αραβαν., Ουλαγ. γιαστι̂́κ [ʝaˈstɯk] Μαλακ. γιαστι̂́χ [ʝaˈstɯx] Φλογ. γιαστούχ [ʝaˈstux] Μισθ. γιασ̑ντι̂́κ͑ [ʝaˈʃdɯkʰ] Ουλαγ. ...