ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γιασαντίζω ( ρ. ) γιασ̑αdι̂́ζω [ʝaʃaˈdɯzo] Αξ., Αραβαν., Τελμ. γιασ̑ατίζω [ʝaʃaˈtizo] Μαλακ., Φλογ. γιασαΐζω [ʝasaˈizo] Μισθ. γιασ̑αΐζου [ʝaʃaˈizu] Μισθ. γιασ̑ατι-έζω [ʝaʃatiˈezο] Τσουχούρ., Φάρασ. γιασ̑ατι-έγω [ʝaʃatiˈeɣο] Αφσάρ., Φάρασ. γιασ̑ατι-έω [ʝaʃatiˈeο] Αφσάρ., Φάρασ. γιασ̑ατι-ώ [ʝaʃatiˈo] Φάρασ. γιασ̑αdώ [ʝaʃaˈdo] Αφσάρ., Σίλ. γιασ̑αdού [ʝaʃaˈdu] Ουλαγ. ...

γιασατιέσιμα (ουσ. ουδ.) γιασ̑ατι-έσιμα [ʝaʃatiˈesima] Φάρασ. Από το ρ. γιασαντίζω, όπου και τύπ. γιασ̑ατι-έω, και το παραγωγ. επίθμ. -σιμο, όπου και τύπ. -σιμα.

Ζωή. Συνών. ζωή, ομούρ

γιασεφέτι ( ουσ. ουδ. ) γιασεφέτι [ʝaseˈfeti] Σινασσ. ...