ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γιασάκι ( ουσ. ουδ. ) γιασάχ̇ι [ʝaˈsaxi] Φάρασ. γιασάχ' [ʝaˈsax] Αξ., Αραβαν., Φλογ. ...

γιασακτσής (ουσ. αρσ.) γιασαχτζ̑ής [ʝasaxˈdʒis] Φλογ. %iΠληθ.%i γιασαχτζ̑ήδε [ʝasaxˈdʒiðe] Φλογ. Από το νεότ. ουσ. γιασακτσής (πβ. Ἀναν. Ἀντιπ. 3.270 «Ὁ δὲ ἀγὰς ἰδίως τὸν γιασακτσὴ ἐφώναξε, τὸν ἐρωτᾶ κρυφίως»), το οπ. από το τουρκ. yasakçı = φύλακας, όπου και διαλεκτ. τύπ. yasahçı.

Φύλακας : Μπαίν' στο καστρού θύρα και εgεί τα φυλάγνουν γιασαχτζ̑ήδε (Μπαίνει στην είσοδο του κάστρου και εκεί την φυλάσσουν φύλακες) Φλογ. -Dawk. Συνών. καβάσης, μπεκτσής, φυλακάρης

γιασαντίζω ( ρ. ) γιασ̑αdι̂́ζω [ʝaʃaˈdɯzo] Αξ., Αραβαν., Τελμ. γιασ̑ατίζω [ʝaʃaˈtizo] Μαλακ., Φλογ. γιασαΐζω [ʝasaˈizo] Μισθ. γιασ̑αΐζου [ʝaʃaˈizu] Μισθ. γιασ̑ατι-έζω [ʝaʃatiˈezο] Τσουχούρ., Φάρασ. γιασ̑ατι-έγω [ʝaʃatiˈeɣο] Αφσάρ., Φάρασ. γιασ̑ατι-έω [ʝaʃatiˈeο] Αφσάρ., Φάρασ. γιασ̑ατι-ώ [ʝaʃatiˈo] Φάρασ. γιασ̑αdώ [ʝaʃaˈdo] Αφσάρ., Σίλ. γιασ̑αdού [ʝaʃaˈdu] Ουλαγ. ...