γιασμάκι (ουσ. ουδ.) γιασμάκι [ʝaˈzmaci] Μαλακ.

Μαλακοπή

γιασμάτσ' [ʝaˈzmats] Μισθ.

Μισθί

γιασ̑μάχ' [ʝaˈʃmax] Αξ., Μισθ.

Αξός, Μισθί

γιοσ̑μάχ̇ι [ʝoˈʃmaxi] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. ουσ. yaşmak = είδος καλύπτρας, όπου και διαλεκτ. τύπ. yaşmah.

Γυναικείος κεφαλόδεσμος, που κάλυπτε και το κάτω μέρος του προσώπου ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Μόλις ερόδουν πεχερό, νύφ' σηκώδουν, ταύρανιν ντου γιασ̑μάχ' (Μόλις ερχόταν ο πεθερός, η νύφη σηκωνόταν και τραβούσε την μαντήλα) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-ΕΝΔ

ΑΠΥ-ΕΝΔ

Συνών. γεμενί :1, γιασμάς, πλου :1

γιασμάς ( ουσ. αρσ. ) γιασμάς [ʝaˈzmas] Μισθ., Σίλατ., Σινασσ., Τζαλ., Φλογ. γιασμά [ʝaˈzma] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Ποτάμ. Πληθ. γιασμάδια [ʝaˈzmaðʝa] Μαλακ. γιασμάρια [ʝaˈzmarʝa] Αραβαν. γιασμάδε [ʝaˈzmaðe] Αφσάρ. γιασμάδα [ʝaˈzmaða] Τσουχούρ. ...