ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

εικόνισμα ( ουσ. ουδ. ) εικόνισμα [iˈkonizma] Γούρδ., Φκόσ. 'κόνισμα [ˈkonizma] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σίλατ., Τελμ., Τσαρικ., Φερτάκ. 'κόνοσμα [ˈkonozma] Ουλαγ. Γεν. 'κονισμαγιού [konizmaˈʝu] Φερτάκ. ...

εικονιστός (επίθ.) εικονιστός [ikoniˈstos] Ποτάμ. Από το μεταγν. επίθ. εἰκονιστός = αυτός που μπορεί να απεικονιστεί.

Αυτός που περιέχει εικονίσματα : Οντάδια εικονιστά (Δωμάτια με εικόνες) Ποτάμ. -ΚΜΣ-ΚΠ322

εικονοστάσι ( ουσ. ουδ. ) εικονοστάσ’ [ikonoˈstas] Μαλακ., Σίλατ., Σινασσ. εικονοστάσ̑’ [ikonoˈstaʃ ] Αραβαν., Σίλ. 'κονοστάσ' [konoˈstas] Μισθ. εικονοστάσιο [ikonoˈstasio] Γούρδ. ...