ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

παιδί ( ουσ. ) παιδίν [peˈðin] Καππ. παιδί [peˈði] Ανακ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Φλογ. παιdί [peˈdi] Αραβ., Φερτάκ. παιγί [peˈʝi] Αξ., Ουλαγ. παιρί [peˈri] Αραβαν., Γούρδ., Σίλ., Φλογ. bαιρί [beˈri] Σίλ. παιί [peˈi] Αξ., Αραβ., Μισθ., Ουλαγ., Τσαρικ. μπαιί [beˈi] Μισθ., Σεμέντρ. ...

παιδιακά (ουσ. ουδ.,πληθ.) παιδιακά [peðʝaˈka] Ανακ. Από το μεσν. επίθ. παιδιακός = παιδικός με ουσιαστ. του ουδ. πληθ.

Σπασμοί : Πιάσαν το τα παιδιακά (Το έπιασαν σπασμοί) Ανακ. -Κωστ.Α.

παιδίτσι ( ουσ. ) παιρίσ̑' [peˈriʃ] Αραβαν. Πληθ. παιδίτσια [peˈðitsça] Τελμ. ...