ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

πεταλούδα ( ουσ. ) πεταλούγια [peta'luʝa] Αξ. πεταλούλα [peta'lula] Αραβαν. πεταλούρα [peta'lura] Γούρδ. πεταλούgα [peta'luga] Μισθ. πεταλόgρα [petaˈlogra] Μισθ. ...

πέτασμα (ουσ. ουδ.) π͑έτασμα [ˈpʰetazma] Μισθ. πέταμα [ˈpetama] Τσαρικ. Από το αρχ. ουσ. πέτασμα = εξάπλωση (< αρχ. ρ. πετάννυμι).

Ξάσιμο μαλλιού Συνών. γράνισμα

πετέκι ( ουσ. ουδ. ) π͑ετ͑έκ͑ι [pʰeˈtʰekʰi] Φάρασ. πετέκ' [pe'tek] Ουλαγ. π͑α̈τ͑α̈́κ͑ι [pʰæˈtʰækʰi] Αφσάρ. πιτέκι [piˈteci] Σινασσ. π͑ιτέκ’ [pʰiˈtek] Ανακ., Αξ., Δίλ., Μαλακ., Ποτάμ., Σίλατ., Τζαλ., Φλογ. πετέτσ̑' [peˈtetʃ] Τσαρικ. πιτέτσ̑’ [pʰiˈtetʃ] Μισθ. Πληθ. π͑ιτ͑έκια [pʰiˈtʰeca] Ανακ. π͑ιτέτσ̑α [pʰiˈtetʃa] Μισθ. ...