ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

τουρτώ (ρ.) τουρτώ [turˈto] Σίλ. Αόρ. τούρτζησα [ˈturdzisa] Σίλ. Από το τουρκ. ρ. dürtmek (< παλ. τουρκ. türt-) = κεντρίζω, διαλεκτ. σημ. τσιμπώ (THADS, 4, λ. dürtmek, Tietze 2016, λ. dürt-).

Κεντρίζω, τσιμπώ : Τούρτσησι μου αχράπι (Με δάγκωσε σκορπιός) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6 'πώσκαν μας τουρτά αχράπι, κοπανούμ’ ρυό τρεις μπόκασες, σέκνουμ’ τα απάνου (Όταν μας τσιμπά σκορπιός, κοπανούμε δυο-τρεις κατσαρίδες και τις βάζουμε επάνω) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6 Συνών. κεντώ, ξυμυτίζω, τσιμπώ

τουρφαντά ( επίθ. ) τουρφανdά [turfan'da] Αξ., Γούρδ., Μαλακ., Ουλαγ. τουρφανdό [turfan'do] Αραβαν., Σίλατ. τρουφαντά [trufa'da] Σινασσ. ντουρφαντά [durfa'da] Μισθ. Πληθ. τουρφαντάδια [turfa'daðʝa] Μαλακ. ...