ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ουγιαντιρντίζω ( ρ. ) ογιανdι̂ρντι̂́ζω [oʝandɯrˈdɯzo] Αραβαν. ογιανdι̂ρντού [oʝandɯrˈdu] Ουλαγ. ογιανdι̂ρού [oʝandɯˈru] Ουλαγ. Αόρ. ουγιανdούρντι̂σα [uʝanˈdurdɯsa] Σίλ. ουγιάνdι̂ρ'σα [uˈʝandɯrsa] Ουλαγ. ...

ουγιούζι (ουσ. ουδ.) ουγιούζ' [uˈʝuz] Ανακ., Αραβ. ουγιούζι [uˈʝuzi] Σίλ. ουγιούζης [uˈʝuzis] Σίλ. Από το τουρκ. ουσ. uyuz = α) φαγούρα β) ψώρα γ) ως επίθ., ψωριάρης.

1. Ως ουσ., ψώρα ό.π.τ. : Από το ουγιούζ' πολύ φόβο έχισκαμ’ (Την ψώρα την φοβόμασταν πολύ) Αραβ. -ΚΜΣ-ΚΠ165 Τέκνους μας σάπιτσι ουγιούζι (To παιδί μας κόλλησε ψώρα) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6

β. Μτφ., κακή συνήθεια Μισθ.

2. Ως επίθ., ψωριάρης Σίλ. : Ουγιούζης σκούνdους (Ψωριάρης σκύλος) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6 Συνών. ψωριάρης

Τροποποιήθηκε: 23/07/2025

ουγιουντούς ( επίθ. ) ουγιουντ͑ούς [uʝunˈtʰus] Φάρασ. γιουντ͑ούς [ʝunˈtʰus] Φάρασ. Θηλ. ουγιουντ͑ούσα [uʝunˈtʰusa] Φάρασ. γιουντ͑ούσα [ʝunˈtʰusa] Φάρασ. ...