ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ουγιαντώ ( ρ. ) ογιανdού [oʝanˈdu] Ουλαγ. ογιανdι̂́ζω [oʝanˈdɯzo] Αραβαν. Αόρ. ογιάνσα [oˈʝansa] Ουλαγ. ...

ουγιούζης (επίθ.) ουγιούζης Σίλ. Ουδ. ουγιούζι [uˈʝuzi] Σίλ. ουγιούζ [uˈʝuz] Ανακ., Αραβ. Από το τουρκ. ουσ. uyuz = α) φαγούρα β) ψώρα γ) ως επίθ., ψωριάρης.

1. Ως ουσ., ψώρα ό.π.τ. : Από το ουγιούζ πολύ φόβο έχισκαμ’ (Την ψώρα την φοβόμασταν πολύ) Αραβ. -ΚΜΣ-ΚΠ165 Τέκνους μας σάπιτσι ουγιούζι (To παιδί μας κόλλησε ψώρα) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6

2. Ως επίθ., ψωριάρης : Ουγιούζης σκούνdους (Ψωριάρης σκύλος) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6 Συνών. ψωριάρης

ουγιουντούς ( επίθ. ) ουγιουντ͑ούς [uʝunˈtʰus] Φάρασ. γιουντ͑ούς [ʝunˈtʰus] Φάρασ. Θηλ. ουγιουντ͑ούσα [uʝunˈtʰusa] Φάρασ. γιουντ͑ούσα [ʝunˈtʰusa] Φάρασ. ...